Er is een spanningsveld tussen het introverte karakter van een uitvaartcentrum en de drukte het openbare leven. Om een gepast antwoord te vinden op dit spanningsveld wordt de gevel ingezet als middel om de invloeden van buitenaf te filteren. Via een compositie van open delen (inkom, terrassen) en gesloten delen (rouwcafé, logistieke ruimtes, garage) ontstaat een krachtig gevelconcept dat de schaal van de omgeving overneemt.

​

De hoofdingang van het gebouw situeert zich ter hoogte van een overdekte inkomzone en is direct gelinkt aan een centrale ontvangstruimte. Deze ruimte is de meest publieke functie in het gebouw en fungeert als buffer tussen het openbaar domein en het uitvaartcentrum.

De mix van functies, wonen en uitvaartcentrum, vraagt de nodige aandacht bij het ontwikkelen van het ruimtelijk schema. Door de terrassen teruggetrokken te plaatsen verzoenen we de levendigheid van het wonen met het introverte karakter van het uitvaartcentrum.

​

Het project werd gerealiseerd op een moeilijk perceel. Het uitgebreide programma van eisen en de grillige perceelsgrens achteraan dwongen ons om vindingrijk om te gaan met de beperkte ruimte. Het ingesloten karakter van het perceel, dat omringd is met woningen, vormde een extra uitdaging om het private en introverte karakter van een uitvaartcentrum te verzoenen met zijn context.

Hiervoor werd gezocht naar een ruimtelijke oplossing waarbij daglicht zonder inkijk mogelijk was. De tussenzones tussen het rationele en rechtlijnige gebouw en de onregelmatige tuinmuur werden ingericht als patio-tuinen. Het daglicht stroomt overvloedig binnen zonder inkijk vanuit de omringende bebouwing.

​

Dit project werd gepubliceerd in Plan Magazine 16. Je kan het volledige artikel hier downloaden.